لیزر اکسایمر از حدود سه دهه قبل برای برشهای بسیار دقیق بر روی تراشه های کامپیوتری استفاده شد و در همان زمان نیز نخستین تجربیات استفاده از لیزر اکسایمر بر روی چشمانی که فاقد دید مفید بودند انجام گرفت. سپس حدود بیست سال پیش استفاده از آن به صورت محدود و در چارچوب قوانین مصرف 
دارو و غذا در آمریکا FDA صورت پذیرفت. از سال ۱۹۹۱ بسیاری از مراکز اروپائی انجام لیزر اکسایمر را در درمان نزدیک بینی آغاز کرده اند.
در ایران نیز از تیر ماه سال ۱۳۷۳ این روش در دو مرکز در تهران آغاز گردید. در آذر ماه ۱۳۷۶ ( سال ۱۹۹۷) FDA استفاده از لیزر اکسایمر را در اصلاح نزدیک بینی تایید کرد .
در حال حاضر مراکز متعددی در تهران و شهرستانها برای اصلاح عیوب انکساری از لیزر اکسایمر استفاده می کنند.